Różnice i zalety podłogi lakierowanej i olejowanej
Po podjęciu decyzji o położeniu podłogi drewnianej nasuwa się pytanie o metodę jej wykończenia. Mamy wybór pomiędzy lakierowaniem lub olejowaniem powierzchni drewna.
Lakier umożliwia łatwą konserwację i utrzymanie w czystości.
Podłoga olejowana jest często stosowana w pomieszczeniach intensywnie użytkowanych. Powierzchnia olejowana jest matowa. Niezbędna jest okresowa konserwacja jej powierzchni. Jednakże trzeba podkreślić, że drewno zaolejowane jest pełniej zabezpieczone – olej wnika głęboko w drewno konserwując i impregnując je nawet do kilkunastu milimetrów wgłąb jego powierzchni.
W przypadku miejscowego uszkodzenia lub zabrudzenia parkietu zaolejowanego możliwe jest jego lokalne naprawienie. Natomiast w podobnym przypadku przy podłodze lakierowanej niezbędne jest zeszlifowanie i ponowne polakierowanie całej powierzchni posadzki.
Drewno po polakierowaniu uzyskuje swą naturalną barwę i uwidacznia się każdy szczegół. Stosując olej zachowujemy naturalną strukturę drewna, wyczuwalne również w dotyku. Olej pięknie wydobywa także usłojenie drewna.
Na rynku dostępne są lakiery o różnej wytrzymałości na ścieranie – przez co można dostosować odpowiedni lakier do pomieszczenia. Zastosowanie lakieru o wysokiej wytrzymałości na ścieranie zapobiegnie niszczeniu podłogi. W przypadku stosowania olejów rysy są mniej widoczne.
Do wykończenia podłogi drewnianej w łazience lepiej sprawdza się olej, który dzięki swoim właściwościom zapobiega wchłanianiu nadmiaru wody przez drewno.
Podłoga lakierowana
zalety
- łatwa konserwacja
- nieznaczne zabrudzenia
- możliwość wykończenia w połysku, półmacie lub macie
- długi czas użytkowania beż konieczności przeprowadzenia renowacji
wady
- dłuższy czas utwardzania
- sklejanie brzegów klepek
- wysoki koszt renowacji
- niemożność wykonania remontów miejscowych
Podłoga olejowana
zalety
- głęboka impregnacja
- brak sklejonych brzegów klepek
- możliwość wykonania remontów miejscowych
- szybkie i stosunkowo tanie remonty
wady
- większe zabrudzenia
- konieczność wykonywania regularnych konserwacji
- wyższe koszty konserwacji